Negen verhalen van Chris te Winkel postuum gepubliceerd

VORDEN/WINTERSWIJK – Chris te Winkel (1942-2021) is niet meer, maar hij leeft voort in zijn verhalen en gedichten. Drie boeken werden er van hem gepubliceerd in de periode 1973-1975. Vorig jaar verscheen postuum de ‘pastorale detective’ De heilige praters. Afgelopen woensdag de bundel Het boek van de kleine wereld: negen verhalen (waarvan er één is samengesteld uit losse fragmenten) die zijn weduwe Erna te Winkel liefdevol opdiepte uit de nalatenschap van haar man.

Door Sander Grootendorst

De gitarist heet een van de verhalen. Het gaat over een jongen met een windbuks, niet met een gitaar. Maar dankzij wat Erna tijdens de boekpresentatie bij Bruna in Vorden vertelde, en dankzij de herinneringen van vele Vordenaren die bij Chris te Winkel in de klas hebben gezeten – in de school aan Het Hoge – weet je dat hij bekend stond als ‘de meester met de gitaar’, dat hij een een goede, maar ietwat zonderlinge onderwijzer was, iemand die je de rest van je leven niet meer vergeet.

Omdat je die informatie hebt, lees je een verhaal dat De gitarist heet maar waarin geen gitaar voorkomt dus met andere ogen. Te Winkel schreef dit verhaal in zijn geboorteplaats Winterswijk, in 1969. Niet met het oog op publicatie, er zouden sowieso geen boeken van hem zijn uitgegeven als zijn vrouw Erna, buiten Christiaans medeweten, begin jaren zeventig geen manuscript naar uitgeverij Querido zou hebben gestuurd.

“We zijn je daar nog altijd dankbaar voor”, zei de Vordense literatuurkenner August Hans den Boef, die het eerste exemplaar uit handen van Erna ontving. Den Boef heeft de bundel voorzien van een woord vooraf. Vorig jaar publiceerde hij een lovend artikel over het oeuvre van Te Winkel, dat toen juist met de De heilige praters, een boek dat zich afspeelt in een onmiskenbaar Winterswijks decor, het grensgebied met Duitsland, in de jaren zestig van de vorige eeuw het domein van stroperij en andere zaken die niet door de beugel kunnen. Zaken die je als onderwijzer niet aan je jonge leerlingen wilt overbrengen en dat deed leerkracht Chris dan ook niet: hij speelde liever gitaar. Overdag was hij de man met de gitaar, ’s nachts de man met de pen die over drankmisbruik en wreedheden schreef.

De grasbaan
De boeken die Querido van Te Winkel op de markt bracht, gaven hem enige landelijke bekendheid bij de liefhebbers van onvervalste literatuur, in de rauwe-maar-toch-nauwgezette stijl en in atmosfeer die deed denken aan het werk…