DrogeNappers brengen Zutphens verleden in negen scènes tot leven

ZUTPHEN – Altijd aangenaam, een kijkje nemen bij de repetitie van toneelgroep DrogeNappers die jaarlijks een voorstelling spelen voor groot publiek in hartje Zutphen, waarbij ze de historie van de stad voor het voetlicht brengen.

Door Sander Grootendorst

Dit keer pakt de groep het anders aan, “meer à l’improviste”, zegt regisseur Ivo Feuth. “En niet één grote voorstelling, maar negen kleine, op verschillende locaties. Zoals gebruikelijk eind augustus, maar ook nog eens tijdens de Open Monumentendagen.”

De repetitie verloopt dus óók anders. Een maandagavond in juli. Traditiegetrouw komen de DrogeNappers bijeen in het DWK-gebouw en in clubjes van twee of drie laten ze elkaar zien wat ze in klein comité hebben voorbereid. Welke scène wordt er in de Agnietenhof gespeeld, welke in het Mariaportaal van de Walburgiskerk, welke op de Bleek (daar zelfs twee)? “Elk jaar brengen we geschiedenis in levenden lijve naar Zutphen, dit keer is dat óók de specifieke geschiedenis van de plekken waar we spelen, waaronder een aantal monumenten.”

Er moet hier en daar nog wel wat worden ingevuld en afgestemd en het lastige op deze avond is dat er al verscheidene DrogeNappers wegens vakantie ontbreken, maar – dat in acht genomen – de aanwezige acteurs zitten toch al behoorlijk in hun rol, sommige dialogen komen prachtig uit de verf, dat belooft wat! De in atelier De Juiste Steek zelf gemaakte historische kleding doet wonderen: de kostuums zijn op zich al een reden om te komen kijken. En met dat improviseren zit het ook wel goed – de waarzegster en de bedelaarster schrikken zich een hoedje als ze de mobiele telefoon van de verslaggever van Contact ontwaren: “Wat is dat voor toverdoos?” Catweazle is er niks bij.

Reageren op het publiek dat een van de locaties bezoekt, of misschien alleen maar langs komt wandelen, gaat straks in de praktijk ook gebeuren. Enige ervaring hebben de DrogeNappers er al mee, want ook bij andere gelegenheden dragen ze, verkleed en wel, hun missie uit – het levend houden van de lokale geschiedenis –, bijvoorbeeld bij de Winterwandeling. 

Zwaar zwaard
De scènes markeren dit keer verschillende periodes in die geschiedenis. Zo duikt legeraanvoerder Maarten van Rossum op vanuit de zestiende eeuw, vervaarlijk zwaaiend met zijn zwaard (“bijna niet te doen: moet je voelen hoe zwaar dat is”, zegt Ton van Ooijen alias Van Rossum), een andere scène speelt zich af in de koloniale tijd. Historie vervat in dagelijkse taferelen, zoals het…

Media