Boekenwurmen

In een steeds sneller tollende wereld ligt een middeleeuws stadje waar op een zomerse zondagmiddag een uiterst serene rust neerdaalt. Mensen schuifelen gebroederlijk naast elkaar langs kraampjes vol oude boeken. De uitgelaten stemming van zomerfeesten en braderieën ontbreekt ten enen male. Er klinkt geen muziek en er is niets te drinken, er loopt zelfs geen fanfare in metallic roze pakken over de markt. Er hangt een stilte tussen de oude gevels alsof de tijd er stil staat. Af en toe doorklieft de Wijnhuistoren dat met gebeier om ons eraan te herinneren dat de tijd wel degelijk doortikt, maar als je het zo ontspannen kan aanschouwen zoals hier gebeurt dan kunnen we ook daarmee wel uit de voeten.

Men bladert rustig en bedaard. Hier lopen mensen met een langere concentratieboog dan gemiddeld. Ook de gemiddelde leeftijd ligt wat hoger, maar er lopen eveneens jongeren rond die begerig een poeziëbundel ter hand nemen en afwegen of ze er 10 euro voor over hebben.

Een kraampje lijkt gespecialiseerd in antroposofische boekwerken en biografieën van Rudolf Steiner. Een bezoeker merkt op dat daar inmiddels toch wel een randje aan zit. Een discutabel randje, bedoelt ze. “Een gouden randje”, verbetert de verkoopster haar gedecideerd en ze voegt het argument eraan toe wat je wel meer in Zutphense kringen hoort: ‘Je moet het in de tijd plaatsen en het gouden randje er zelf uit pikken.’ Dat je daar vrij veel onfrisse ideeën voor moet negeren bedoelt ze eigenlijk, maar met een wollige benadering is dat prima te doen. “Kijk uit”, zeg ik quasi streng tegen de klant. “We bevinden ons hier in het Mekka van de Antroposofie.” Van schrik koopt ze het boek over Rudolf Steiner. Ik besef dat ik dat ook zou moeten doen, voordat ik er hardop iets van vind maar ik voorvoel dat ik het geduld niet ga hebben om het helemaal uit te lezen.

De geduldige aandacht die ik om me heen voel is bijna jaloersmakend, deze mensen zullen later in een zetel plaatsnemen en uren, dagen, maanden in boeken verdwijnen. Ik doe al jaren over ‘Het Bureau’ van Voskuil en ben pas in deel twee. Vol goede moed koop ik een roman van Italo Svevo en neem me voor om die komende dagen van kaft tot kaft uit te lezen. Geduld moet je blijven trainen. De beloning die wacht in de vorm van een andere wereld op papier, die beloning is…

Media