Vanaf de costa’s (1)

We zijn op de fiets onderweg in Spanje. De afstand is niet groot, maar toch zijn we aardig bezweet. Tussen Sant Antoni en Platja d’Aro gaat de doorgaande weg even flink omhoog. Dat betekent op tijd terugschakelen of anders gewoon een paar honderd meter lopen. We hebben alle tijd, het is immers vakantie en de weekmarkt duurt nog de hele ochtend.

Op de hoek van het marktplein bij de plaatselijke bakker drinken we koffie. Een mooi plekje waar het drukke verkeer en de vele marktbezoekers samenkomen. Er valt hier voldoende te zien. Naast ons zit een forse dame onrustig op haar stoel te schuiven. Mevrouw Bombeld bekijkt het eens rustig. Is ze bang voor de vele duiven die zich hongerig rond het terras van de zaak begeven? Maar dat blijkt niet het geval.

“Wij zijn van Vlaanderen”, laat ze ons even later weten. “Mijn man heeft mij vanmorgen hier afgezet zodat ik even naar de markt kan. Maar ja, het lopen gaat steeds moeilijker. Ik weet niet of ik het wel ga redden”. De mevrouw zit op de praatstoel. “Wij hebben ons hele leven hard gewerkt, voldoende geld verdiend, maar nooit de tijd gehad om ervan te genieten. We hadden in België een goed bezocht zalencentrum. Veertig jaar geleden hebben we hier in Platja d’Aro aan de kust een appartement gekocht. Geld hadden we wel, maar geen tijd om vakantie te vieren. Het werk gaat immers altijd door.” Ik denk over deze woorden na. Ze lijkt mij inderdaad van een hard werkende generatie die zichzelf vaak vergeet. “We hebben geen kinderen, dus hebben we onszelf 30 jaar geleden ook maar op een cabrio getrakteerd”, vervolgt de vrouw. “Dan kunnen we heerlijk met de open kap door Spanje rijden. Maar het kwam er niet van. Werken, werken en werken. Sinds de aanschaf hebben we er nog geen twintig keer in gereden.”

De Belgische dame heeft er zo te horen flink spijt van dat ze op het juiste moment niet voldoende van het leven heeft genoten. Meerdere keren adviseert ze ons om er vooral van te genieten zolang het nog kan. “We doen met onze ouderdomsgebreken nog wat we nog kunnen. Af en toe rijden we van hier naar Barcelona, stappen daar op een cruiseschip en maken een tocht langs havenplaatsen als Palma de Mallorca, Rome en Genua. Daar kunnen we nog van genieten. Hadden we dat maar eerder gedaan.”

We knopen…

Media